Zamknęła oczy, po raz kolejny przypominając sobie Johna. Nie takiego,

Był szpiegiem! Pracował w CIA jako szpieg!
-Może powinienem ci przypomnieć, że sporo czasu minęło
w której były czeki, karty kredytowe i sto dolarów gotówką.
będziesz się ze mną o to spierać.
z naciskiem. - Ani chwili dłużej. Więc lepiej
Przyciągnęła go do siebie, w cień.
Nie tamto „nic”, za którym kryje się wszystko, tylko zwyczajne „nic”.
Emma aż zaniosła się śmiechem. Kate poczuła się dziwnie dobrze.
wydobyć z siebie głosu.
opadła na dywan. Gdy je otworzyła, aż pisnęła z zachwytu.
przeciwnie, miała w sobie dużo ciepła. Julianna wyczytała to nie tylko z
– Ty draniu, oddaj mi córkę!
byś to określiła?
jak ktoś, kto się buntuje, chociaż wie, że to nie ma sensu. – John trzymał

- Milady, czy może znalazła pani dziewczynę?
oszołomiony. Katastrofa!
- Złapałeś może trypra?
gestem zapraszając blondyna do przedpokoju. Krystian posłał mu jeszcze niepewne
- Też nie!
zaufania, którym go obdarzyła.
- A więc chcesz odejść... ze zrujnowaną reputacją? Obejrzała się ze złością.
- Becky! Już jesteś trupem! Słyszysz mnie?! Zabiorę cię razem ze sobą do piekła!
- Nawet teraz?
- Bo wielki książę Kurkow jest teraz o wiele popularniejszy w Londynie niż w
- Knight, zasuń story! - jęknął Drax, osłaniając ramieniem oczy. Alec zaśmiał się, lecz
Zerknął na lustro, które wisiało na przeciwległej ścianie. Tak jak się czuł, tak też
Wtedy drżącymi rękami podała mu list Becky i zażądała, żeby go natychmiast przeczytał.
- Dostatecznie dużo - odparł, spoglądając na kuchenną klepsydrę. - Myślę, że...
Książę znaleziony!